1987-06-27
1987-06-27
1987-06-27
https://www.kakabhajans.org/Bhajan/default.aspx?id=11866
ભક્તિ ને ભાવની પાંખો તો જ્યાં મળી
ભક્તિ ને ભાવની પાંખો તો જ્યાં મળી
જઈને એ તો પ્રભુના ચરણે જઈને પડી
ચરણે પડેલી ભક્તિને તો પ્રભુએ ઊભી કરી
થઈને ઊભી ભક્તિ, ઝૂમી, ખૂબ ઝૂમી રહી
સાનભાન એ તો ભૂલી, પ્રભુના ધ્યાનમાં ડૂબી
નજરમાં પ્રભુને સમાવી, જગમાં પ્રભુને નીરખી રહી
બની મૌન તાલમાં, એ તો તાલ નિભાવી રહી
ભેદ તો રહ્યાં ભુસાતા, ભેદ ભાવના જ્યાં ટળી
ગયા અવગુણો ખંખેરાતાં, શુદ્ધ એ તો ત્યાં બની
નજરમાં મૂર્તિ પ્રભુની, સમાવી-સમાવી રહી
ખૂણેખૂણો હૈયાનો, ભાવમાં જ્યાં ગયો ડૂબી
ભક્તિ તો સદાયે એનાથી તો મજબૂત બની
હૈયા ને નજરમાં પ્રભુ તો આવી રહ્યાં વસી
ભક્તિ ને ભાવના તો જ્યાં એકરૂપ બની
Satguru Shri Devendra Ghia (Kaka)
|
View Original |
|
ભક્તિ ને ભાવની પાંખો તો જ્યાં મળી
જઈને એ તો પ્રભુના ચરણે જઈને પડી
ચરણે પડેલી ભક્તિને તો પ્રભુએ ઊભી કરી
થઈને ઊભી ભક્તિ, ઝૂમી, ખૂબ ઝૂમી રહી
સાનભાન એ તો ભૂલી, પ્રભુના ધ્યાનમાં ડૂબી
નજરમાં પ્રભુને સમાવી, જગમાં પ્રભુને નીરખી રહી
બની મૌન તાલમાં, એ તો તાલ નિભાવી રહી
ભેદ તો રહ્યાં ભુસાતા, ભેદ ભાવના જ્યાં ટળી
ગયા અવગુણો ખંખેરાતાં, શુદ્ધ એ તો ત્યાં બની
નજરમાં મૂર્તિ પ્રભુની, સમાવી-સમાવી રહી
ખૂણેખૂણો હૈયાનો, ભાવમાં જ્યાં ગયો ડૂબી
ભક્તિ તો સદાયે એનાથી તો મજબૂત બની
હૈયા ને નજરમાં પ્રભુ તો આવી રહ્યાં વસી
ભક્તિ ને ભાવના તો જ્યાં એકરૂપ બની
સદ્દગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)
bhakti nē bhāvanī pāṁkhō tō jyāṁ malī
jaīnē ē tō prabhunā caraṇē jaīnē paḍī
caraṇē paḍēlī bhaktinē tō prabhuē ūbhī karī
thaīnē ūbhī bhakti, jhūmī, khūba jhūmī rahī
sānabhāna ē tō bhūlī, prabhunā dhyānamāṁ ḍūbī
najaramāṁ prabhunē samāvī, jagamāṁ prabhunē nīrakhī rahī
banī mauna tālamāṁ, ē tō tāla nibhāvī rahī
bhēda tō rahyāṁ bhusātā, bhēda bhāvanā jyāṁ ṭalī
gayā avaguṇō khaṁkhērātāṁ, śuddha ē tō tyāṁ banī
najaramāṁ mūrti prabhunī, samāvī-samāvī rahī
khūṇēkhūṇō haiyānō, bhāvamāṁ jyāṁ gayō ḍūbī
bhakti tō sadāyē ēnāthī tō majabūta banī
haiyā nē najaramāṁ prabhu tō āvī rahyāṁ vasī
bhakti nē bhāvanā tō jyāṁ ēkarūpa banī
English Explanation |
|
He is saying...
When worship gets the wings of devotion then it straight flies and falls at the feet of Divine.
This fallen worship, gets lifted by God himself. After getting up, this worship dances with joy.
Losing its consciousness, it gets immersed in meditation of Divine. It locks God in its vision and just sees God everywhere in the world.
In the rhythm of silence, it gets tuned to this rhythm. And, mysteries get unfolded as soon as silence takes over. Disorders get shaken up, and worship becomes pure.
In the vision, only idol of God is seen, and every corner of heart is filled with devotion. Worship then becomes stronger.
God just resides in heart and vision, as soon as worship and devotion becomes one.
Kaka is explaining that most of us worship God by only following the protocols of worship. But when this worship is done with devotion and feelings then all the magic unfolds. Connection with Divine becomes instantaneous. Eternal joy and bliss is experienced. God is revealed in a very obvious way. Kaka’s bhajan actually describes the worship of Saints like Narsihn Mehta, Tukaram, Meerabai and so on. Such intense love for Divine can be felt only with devotion.
|