1986-03-21
1986-03-21
1986-03-21
https://www.kakabhajans.org/Bhajan/default.aspx?id=1903
વિશ્વંભરીનાં વહાલ વિશ્વમાં સદાય વહેતાં રહ્યાં
વિશ્વંભરીનાં વહાલ વિશ્વમાં સદાય વહેતાં રહ્યાં
નહાયા ન જે એમાં પ્રેમથી, એ સદા કોરા ને કોરા રહ્યા
ન પામી એના પ્રેમને, દોષ સદા એને દેતા રહ્યા
ન કરવું જ્યાં કંઈ, ને `મા' ને દોષિત સદા ઠેરવતા રહ્યા
રાખી બારી સદા પોતાની બંધ, સૂર્યપ્રકાશથી વંચિત રહ્યા
કડવાં ફળ ભોગવતાં રહ્યા, દોષ કર્મનો સદા કાઢતા રહ્યાં
પ્રસંગ ન પડ્યો જ્યાં સુધી, બણગાં સદા ફૂંકતા રહ્યા
કસોટીના કાળે, સૌ સદા પગલાં પાછાં ભરતા રહ્યા
વાસ્તવિક શક્તિની સદા અવગણના જે કરતા રહ્યા
જિંદગીની મંઝિલમાં પગ એના સદા ડગમગતાં રહ્યા
Satguru Shri Devendra Ghia (Kaka)
|
View Original |
|
વિશ્વંભરીનાં વહાલ વિશ્વમાં સદાય વહેતાં રહ્યાં
નહાયા ન જે એમાં પ્રેમથી, એ સદા કોરા ને કોરા રહ્યા
ન પામી એના પ્રેમને, દોષ સદા એને દેતા રહ્યા
ન કરવું જ્યાં કંઈ, ને `મા' ને દોષિત સદા ઠેરવતા રહ્યા
રાખી બારી સદા પોતાની બંધ, સૂર્યપ્રકાશથી વંચિત રહ્યા
કડવાં ફળ ભોગવતાં રહ્યા, દોષ કર્મનો સદા કાઢતા રહ્યાં
પ્રસંગ ન પડ્યો જ્યાં સુધી, બણગાં સદા ફૂંકતા રહ્યા
કસોટીના કાળે, સૌ સદા પગલાં પાછાં ભરતા રહ્યા
વાસ્તવિક શક્તિની સદા અવગણના જે કરતા રહ્યા
જિંદગીની મંઝિલમાં પગ એના સદા ડગમગતાં રહ્યા
સદ્દગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)
viśvaṁbharīnāṁ vahāla viśvamāṁ sadāya vahētāṁ rahyāṁ
nahāyā na jē ēmāṁ prēmathī, ē sadā kōrā nē kōrā rahyā
na pāmī ēnā prēmanē, dōṣa sadā ēnē dētā rahyā
na karavuṁ jyāṁ kaṁī, nē `mā' nē dōṣita sadā ṭhēravatā rahyā
rākhī bārī sadā pōtānī baṁdha, sūryaprakāśathī vaṁcita rahyā
kaḍavāṁ phala bhōgavatāṁ rahyā, dōṣa karmanō sadā kāḍhatā rahyāṁ
prasaṁga na paḍyō jyāṁ sudhī, baṇagāṁ sadā phūṁkatā rahyā
kasōṭīnā kālē, sau sadā pagalāṁ pāchāṁ bharatā rahyā
vāstavika śaktinī sadā avagaṇanā jē karatā rahyā
jiṁdagīnī maṁjhilamāṁ paga ēnā sadā ḍagamagatāṁ rahyā
English Explanation |
|
Kakaji says
The World wide mother's love is flowing in the world.
The one's who could never bathe in her love, remained always empty.
The one who could never get her love, always blamed her for that,
The one who sat idle doing nothing, keep blaming Maa (Eternal Mother).
They kept closed their window panes and were deprived of sunlight.
The one's who enjoyed bitter fruits, went removing guilt of the karma (actions).
Until the occasion came they kept blowing their bangs.
When the test arrived , all the steps were taken back.
The one's who ignored the real power, their feets were constantly slaying in the destination of life.
|
|