Bhaav Samadhi Vichaar Samadhi - Kaka Bhajans
Bhaav Samadhi Vichaar Samadhi - Kaka Bhajans
Hymn No. 882 | Date: 02-Jul-1987
માનસરોવરમાં મોતી ચરવું ભૂલી, માયાના કીચડમાં કાં લોટે
Mānasarōvaramāṁ mōtī caravuṁ bhūlī, māyānā kīcaḍamāṁ kāṁ lōṭē

જ્ઞાન, સત્ય, આભાર (Knowledge, Truth, Thanks)

Hymn No. 882 | Date: 02-Jul-1987

માનસરોવરમાં મોતી ચરવું ભૂલી, માયાના કીચડમાં કાં લોટે

  No Audio

mānasarōvaramāṁ mōtī caravuṁ bhūlī, māyānā kīcaḍamāṁ kāṁ lōṭē

જ્ઞાન, સત્ય, આભાર (Knowledge, Truth, Thanks)

1987-07-02 1987-07-02 https://www.kakabhajans.org/bhajan/default.aspx?id=11871 માનસરોવરમાં મોતી ચરવું ભૂલી, માયાના કીચડમાં કાં લોટે માનસરોવરમાં મોતી ચરવું ભૂલી, માયાના કીચડમાં કાં લોટે

નિર્મળતા ભૂલીને તારી, પાપમાં ડૂબી તું કાં ખરડાયે

ધોઈ, ધોઈ, કરી શુદ્ધ કર્મો, ફરી ઊંડી ખીણમાં કાં પડે

અનુભવે, અનુભવે, ઘડાયો તોય, અનુભવ તારા કાં ભૂલે

સદાય આગળ વધવા રાખી ઇચ્છા, પગલાં પાછા કાં ભરે

એક બંધન કાપી, બાંધે બીજું બંધન, બંધન એમ તો કેમ છૂટે

રસ્તા સદાયે પકડે ખોટા, નિરાશા જીવનમાં તો મળે

અનુભવીના અનુભવે ન ચાલે, તારો અનુભવ તને શું કહે

આશાઓથી ખેંચાયો ખૂબ, આશાઓ તું કેમ ના છોડે

ચિત્તમાં કરીને વાસ તારો, ચિત્ત પ્રભુમાં કેમ ના જોડે
View Original Increase Font Decrease Font


માનસરોવરમાં મોતી ચરવું ભૂલી, માયાના કીચડમાં કાં લોટે

નિર્મળતા ભૂલીને તારી, પાપમાં ડૂબી તું કાં ખરડાયે

ધોઈ, ધોઈ, કરી શુદ્ધ કર્મો, ફરી ઊંડી ખીણમાં કાં પડે

અનુભવે, અનુભવે, ઘડાયો તોય, અનુભવ તારા કાં ભૂલે

સદાય આગળ વધવા રાખી ઇચ્છા, પગલાં પાછા કાં ભરે

એક બંધન કાપી, બાંધે બીજું બંધન, બંધન એમ તો કેમ છૂટે

રસ્તા સદાયે પકડે ખોટા, નિરાશા જીવનમાં તો મળે

અનુભવીના અનુભવે ન ચાલે, તારો અનુભવ તને શું કહે

આશાઓથી ખેંચાયો ખૂબ, આશાઓ તું કેમ ના છોડે

ચિત્તમાં કરીને વાસ તારો, ચિત્ત પ્રભુમાં કેમ ના જોડે




સદ્દગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)
Lyrics in English Increase Font Decrease Font

mānasarōvaramāṁ mōtī caravuṁ bhūlī, māyānā kīcaḍamāṁ kāṁ lōṭē

nirmalatā bhūlīnē tārī, pāpamāṁ ḍūbī tuṁ kāṁ kharaḍāyē

dhōī, dhōī, karī śuddha karmō, pharī ūṁḍī khīṇamāṁ kāṁ paḍē

anubhavē, anubhavē, ghaḍāyō tōya, anubhava tārā kāṁ bhūlē

sadāya āgala vadhavā rākhī icchā, pagalāṁ pāchā kāṁ bharē

ēka baṁdhana kāpī, bāṁdhē bījuṁ baṁdhana, baṁdhana ēma tō kēma chūṭē

rastā sadāyē pakaḍē khōṭā, nirāśā jīvanamāṁ tō malē

anubhavīnā anubhavē na cālē, tārō anubhava tanē śuṁ kahē

āśāōthī khēṁcāyō khūba, āśāō tuṁ kēma nā chōḍē

cittamāṁ karīnē vāsa tārō, citta prabhumāṁ kēma nā jōḍē
English Explanation Increase Font Decrease Font


He is saying...

Forgetting to search for pearls in Maan Sarovar (holy lake), why do you roll in the dirt of illusion.

Forgetting your own divine pureness, why do you drown in the pool of sins.

Washing and more washing (efforts), you made your karmas (deeds) pure, again why do you jump into the deep valley.

With experiences and more experiences, you got moulded, why do you forget your own experiences.

Always wished to move ahead, then why do you take steps backwards.

Cutting one tie, you bind another one, how will you release your bondages.

Always walk on the wrong paths, end up getting only disappointments in life,

You don’t follow the experience of the experienced, what does your own experience tells you.

Got drawn desperately in hopes, why didn’t you leave your hopes.

Following your consciousness, why don’t you connect with Supreme Consciousness.

Kaka is very beautifully explaining that we (souls) have been given a chance to uplift ourselves and get connected with Supreme Soul in this life. Instead, we prefer to remain attached to this illusion, we ignore our own experiences and dwell in the cycle of hopes and despair. We are aware of making the efforts to reduce the burden of our Karmas and also to eliminate our bondages, but we are like creatures of the mud, slithering back into the mud and dirt. Kaka is urging us to invoke our inner being and uplift ourselves.
Scan Image

Gujarati Bhajan no. 882 by Satguru Devendra Ghia - Kaka
First...880881882...Last