|
1987-07-03
1987-07-03
1987-07-03
https://www.kakabhajans.org/bhajan/default.aspx?id=11872
એકલતા તુજને રુચિ ના માડી, સૃષ્ટિ તેં તો સર્જી
એકલતા તુજને રુચિ ના માડી, સૃષ્ટિ તેં તો સર્જી
એકમાંથી અનેક થઈને `મા’ , લીલા તેં તો કેવી કીધી
માયા ભી તારી, બાળ ભી તારા, માયામાં દીધા એને બાંધી
અટવાતા અથડાતા રહ્યાં, તોય દયા કેમ ન એની ખાધી
કર્મો કેરી જાળ તો બિછાવી, લાગે તોડવી એ તો ભારી
કર્મોથી જ એ જાળ તોડાવે, જ્યારે થાયે ઇચ્છા તો તારી
ગુના કરાવે, માફી આપે, સાચું શું સમજવું એમાં તો માડી
બુદ્ધિ ભી દીધી છે તારી, તોય લીલા તારી ન પમાણી
હસતાને ભી તો તું રડાવે, રડતાને પણ દે તું તો હસાવી
ના સમજાતું એમાં તો કાંઈ માડી, બુદ્ધિ જાતી અમારી અટવાઈ
એકલતા જો તુજને સાલતી હોય તો માડી, લેજે મુજને બોલાવી
Satguru Shri Devendra Ghia (Kaka)
|
|
View Original |
|
એકલતા તુજને રુચિ ના માડી, સૃષ્ટિ તેં તો સર્જી
એકમાંથી અનેક થઈને `મા’ , લીલા તેં તો કેવી કીધી
માયા ભી તારી, બાળ ભી તારા, માયામાં દીધા એને બાંધી
અટવાતા અથડાતા રહ્યાં, તોય દયા કેમ ન એની ખાધી
કર્મો કેરી જાળ તો બિછાવી, લાગે તોડવી એ તો ભારી
કર્મોથી જ એ જાળ તોડાવે, જ્યારે થાયે ઇચ્છા તો તારી
ગુના કરાવે, માફી આપે, સાચું શું સમજવું એમાં તો માડી
બુદ્ધિ ભી દીધી છે તારી, તોય લીલા તારી ન પમાણી
હસતાને ભી તો તું રડાવે, રડતાને પણ દે તું તો હસાવી
ના સમજાતું એમાં તો કાંઈ માડી, બુદ્ધિ જાતી અમારી અટવાઈ
એકલતા જો તુજને સાલતી હોય તો માડી, લેજે મુજને બોલાવી
સદ્દગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)
ēkalatā tujanē ruci nā māḍī, sr̥ṣṭi tēṁ tō sarjī
ēkamāṁthī anēka thaīnē `mā' , līlā tēṁ tō kēvī kīdhī
māyā bhī tārī, bāla bhī tārā, māyāmāṁ dīdhā ēnē bāṁdhī
aṭavātā athaḍātā rahyāṁ, tōya dayā kēma na ēnī khādhī
karmō kērī jāla tō bichāvī, lāgē tōḍavī ē tō bhārī
karmōthī ja ē jāla tōḍāvē, jyārē thāyē icchā tō tārī
gunā karāvē, māphī āpē, sācuṁ śuṁ samajavuṁ ēmāṁ tō māḍī
buddhi bhī dīdhī chē tārī, tōya līlā tārī na pamāṇī
hasatānē bhī tō tuṁ raḍāvē, raḍatānē paṇa dē tuṁ tō hasāvī
nā samajātuṁ ēmāṁ tō kāṁī māḍī, buddhi jātī amārī aṭavāī
ēkalatā jō tujanē sālatī hōya tō māḍī, lējē mujanē bōlāvī
| English Explanation |
|
In this bhajan of queries and questions, Shri Devendra Ghia, our Guruji, fondly called Pujya Kaka is looking for answers from Divine Mother for the purpose of her creation of this universe.
He is communicating...
You were not used to the loneliness, O Mother, so you created this cosmos.
You created many out of one, O Mother, such play you created.
This illusion is yours and children are also yours, and you bound them in this illusion.
We remained directionless, still you did not feel pity on us. You created this net of karmas (deeds), and it is perplexing to break out of it.
Whenever you wish, then you help us to break this net by making us perform more appropriate karmas (deeds).
You make us do the wrong deeds, and you give us forgiveness also, O Mother, what do we understand out of this.
You have given us your own intellect, still, we cannot understand your play.
You make a happy person cry and you make a weeper smile. Cannot understand anything, O Mother, our intellect do not suffice.
If you feel lonely again, O Mother, please call me back to you.
Kaka is questioning interplay of Divine Mother. He is wondering about the purpose of this creation, the reason behind the Law of Karma ( Law of Cause and Effect) and our existence, the children of Divine Mother.
|