1988-02-19
1988-02-19
1988-02-19
https://www.kakabhajans.org/bhajan/default.aspx?id=12671
આવન ને જાવન તો જગમાં ચાલે, કોઈ આજ આવે, કોઈ કાલ આવે
આવન ને જાવન તો જગમાં ચાલે, કોઈ આજ આવે, કોઈ કાલ આવે
ના કોઈ રહે જગમાં તો સદાય, કોઈ આજ જાયે, કોઈ કાલ જાયે
રમતાં-રમતાં દિન વીતે, ને નીંદમાં રાત વીતે તો સદાય
સમય તો આમ ચાલ્યો જાયે, એ તો ના સમજાયે
સુખના પણ દિન વીતે, ને દુઃખના પણ વીતતા જાયે
શ્વાસ હજી ખાધો ન ખાધો, ત્યાં તો જમનું તેડું આવે
કંઈકને જાતા તો જુએ, ને કંઈકને તો પોતે વળાવે
દિન તો પોતાનો જાવાનો, ત્યાં તો ચાલ્યો આવે
હસતા રહે કોઈ રડતા રહે, જીવન જેવું જે વિતાવે
હાથની બાજી ભૂલીને, દૃષ્ટિ બીજાની સામે રાખે
Satguru Shri Devendra Ghia (Kaka)
|
View Original |
|
આવન ને જાવન તો જગમાં ચાલે, કોઈ આજ આવે, કોઈ કાલ આવે
ના કોઈ રહે જગમાં તો સદાય, કોઈ આજ જાયે, કોઈ કાલ જાયે
રમતાં-રમતાં દિન વીતે, ને નીંદમાં રાત વીતે તો સદાય
સમય તો આમ ચાલ્યો જાયે, એ તો ના સમજાયે
સુખના પણ દિન વીતે, ને દુઃખના પણ વીતતા જાયે
શ્વાસ હજી ખાધો ન ખાધો, ત્યાં તો જમનું તેડું આવે
કંઈકને જાતા તો જુએ, ને કંઈકને તો પોતે વળાવે
દિન તો પોતાનો જાવાનો, ત્યાં તો ચાલ્યો આવે
હસતા રહે કોઈ રડતા રહે, જીવન જેવું જે વિતાવે
હાથની બાજી ભૂલીને, દૃષ્ટિ બીજાની સામે રાખે
સદ્દગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)
āvana nē jāvana tō jagamāṁ cālē, kōī āja āvē, kōī kāla āvē
nā kōī rahē jagamāṁ tō sadāya, kōī āja jāyē, kōī kāla jāyē
ramatāṁ-ramatāṁ dina vītē, nē nīṁdamāṁ rāta vītē tō sadāya
samaya tō āma cālyō jāyē, ē tō nā samajāyē
sukhanā paṇa dina vītē, nē duḥkhanā paṇa vītatā jāyē
śvāsa hajī khādhō na khādhō, tyāṁ tō jamanuṁ tēḍuṁ āvē
kaṁīkanē jātā tō juē, nē kaṁīkanē tō pōtē valāvē
dina tō pōtānō jāvānō, tyāṁ tō cālyō āvē
hasatā rahē kōī raḍatā rahē, jīvana jēvuṁ jē vitāvē
hāthanī bājī bhūlīnē, dr̥ṣṭi bījānī sāmē rākhē
English Explanation |
|
In this Gujarati bhajan of introspection,
He is saying...
Going and coming goes on in the world, someone comes today and someone comes tomorrow.
No one stays in this world forever, someone goes today, and someone goes tomorrow.
The days are passing by in playing, and nights are passing by in sleeping.
Time is passing by just like that, which is difficult to understand.
The days of happiness pass by, and days of unhappiness also pass by.
It feels that breaths have just started, and the call to leave the world comes by.
Many are seen leaving, and many are sent off too.
Our days are just going and going.
Few are living life with smiles, and few are living in sadness.
Many forget about themselves and keep the focus on others.
Kaka is explaining that life is fragile and time bound. Before we know it, the end will come soon. Our days and nights are just passing by either in happiness or in sadness. Kaka is urging us to be aware of our ordinary existence and be aware of the fact that whoever comes in this world, eventually, departs from this world. Therefore, utilise the time given to us in fulfilment of true purpose.
|