|
Hymn No. 8117 | Date: 11-Jul-1999
દુઃખવિહોણા દિલમાં દુઃખે ધામા નાખી દીધા, પ્રેમતરસ્યા જીવે પ્રેમના મરશિયા ગાવા પડયા
duḥkhavihōṇā dilamāṁ duḥkhē dhāmā nākhī dīdhā, prēmatarasyā jīvē prēmanā maraśiyā gāvā paḍayā
જીવન માર્ગ, સમજ (Life Approach, Understanding)
1999-07-11
1999-07-11
1999-07-11
https://www.kakabhajans.org/bhajan/default.aspx?id=17104
દુઃખવિહોણા દિલમાં દુઃખે ધામા નાખી દીધા, પ્રેમતરસ્યા જીવે પ્રેમના મરશિયા ગાવા પડયા
દુઃખવિહોણા દિલમાં દુઃખે ધામા નાખી દીધા, પ્રેમતરસ્યા જીવે પ્રેમના મરશિયા ગાવા પડયા
તકદીરના માર્યા ધામેધામ એ તો ફર્યા, તકદીરના હાથ તો ત્યાં પણ પહોંચી ગયા
સ્વાર્થવિહોણા દિલ તો ના કરી શક્યા, પ્રાર્થનામાં સ્વાર્થને તો ભેળવતા તો રહ્યા
મંઝિલ કાજે દેવી હતી તો કુરબાની ખુદની, કુરબાની કાજે બળિના બકરા ગોતતા રહ્યા
ખાઈ માર જીવનના, સૂઈ ગયો ભાવ હૈયામાં, ઉડાડી શકે નીંદ એની, ભાવ એવાના મળ્યા
શબ્દોની રમત જીવનમાં ખૂબ રમ્યા ને શીખ્યા, પ્રભુ પાસે રમત એની તો રમી રહ્યા
પડયા ઘા ઘણા જીવનમાં તો દિલમાં, એનાં વહેતાં રક્ત એમાં ને એમાં વહી રહ્યા
મનની સ્થિતિ તો અમે ના વર્ણવી શક્યા, મનના મૂંઝારા તો જ્યાં ના હટાવી શક્યા
મન હતું ડામાડોળ તો જગમાં, સ્થિતિ દિલની ડામાડોળ એમાં તો કરી બેઠા
પ્રભુ છે એક જ ઉપાય તો એનો જીવનમાં, પ્રભુ સામે સ્વસ્થ ચિત્તે ના બેસી શક્યા
Satguru Shri Devendra Ghia (Kaka)
|
|
View Original |
|
દુઃખવિહોણા દિલમાં દુઃખે ધામા નાખી દીધા, પ્રેમતરસ્યા જીવે પ્રેમના મરશિયા ગાવા પડયા
તકદીરના માર્યા ધામેધામ એ તો ફર્યા, તકદીરના હાથ તો ત્યાં પણ પહોંચી ગયા
સ્વાર્થવિહોણા દિલ તો ના કરી શક્યા, પ્રાર્થનામાં સ્વાર્થને તો ભેળવતા તો રહ્યા
મંઝિલ કાજે દેવી હતી તો કુરબાની ખુદની, કુરબાની કાજે બળિના બકરા ગોતતા રહ્યા
ખાઈ માર જીવનના, સૂઈ ગયો ભાવ હૈયામાં, ઉડાડી શકે નીંદ એની, ભાવ એવાના મળ્યા
શબ્દોની રમત જીવનમાં ખૂબ રમ્યા ને શીખ્યા, પ્રભુ પાસે રમત એની તો રમી રહ્યા
પડયા ઘા ઘણા જીવનમાં તો દિલમાં, એનાં વહેતાં રક્ત એમાં ને એમાં વહી રહ્યા
મનની સ્થિતિ તો અમે ના વર્ણવી શક્યા, મનના મૂંઝારા તો જ્યાં ના હટાવી શક્યા
મન હતું ડામાડોળ તો જગમાં, સ્થિતિ દિલની ડામાડોળ એમાં તો કરી બેઠા
પ્રભુ છે એક જ ઉપાય તો એનો જીવનમાં, પ્રભુ સામે સ્વસ્થ ચિત્તે ના બેસી શક્યા
સદ્દગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)
duḥkhavihōṇā dilamāṁ duḥkhē dhāmā nākhī dīdhā, prēmatarasyā jīvē prēmanā maraśiyā gāvā paḍayā
takadīranā māryā dhāmēdhāma ē tō pharyā, takadīranā hātha tō tyāṁ paṇa pahōṁcī gayā
svārthavihōṇā dila tō nā karī śakyā, prārthanāmāṁ svārthanē tō bhēlavatā tō rahyā
maṁjhila kājē dēvī hatī tō kurabānī khudanī, kurabānī kājē balinā bakarā gōtatā rahyā
khāī māra jīvananā, sūī gayō bhāva haiyāmāṁ, uḍāḍī śakē nīṁda ēnī, bhāva ēvānā malyā
śabdōnī ramata jīvanamāṁ khūba ramyā nē śīkhyā, prabhu pāsē ramata ēnī tō ramī rahyā
paḍayā ghā ghaṇā jīvanamāṁ tō dilamāṁ, ēnāṁ vahētāṁ rakta ēmāṁ nē ēmāṁ vahī rahyā
mananī sthiti tō amē nā varṇavī śakyā, mananā mūṁjhārā tō jyāṁ nā haṭāvī śakyā
mana hatuṁ ḍāmāḍōla tō jagamāṁ, sthiti dilanī ḍāmāḍōla ēmāṁ tō karī bēṭhā
prabhu chē ēka ja upāya tō ēnō jīvanamāṁ, prabhu sāmē svastha cittē nā bēsī śakyā
|
|