|
1987-09-12
1987-09-12
1987-09-12
https://www.kakabhajans.org/Bhajan/default.aspx?id=11983
શાંત સરોવરના મારા મનના નીર, આજ તો ડહોળાઈ ગયા
શાંત સરોવરના મારા મનના નીર, આજ તો ડહોળાઈ ગયા
દેખાતા મારા પ્રતિબિંબને, આજ તો એ ભૂંસી ગયા
પથ્થરે-પથ્થરે તો વલય રચાયા, પથ્થર તો ના દેખાયા
દર્શન મુખના મારા એમાં, આજ તો ઓઝલ બન્યા
ખુદથી પથ્થર રહ્યાં ફેંકાતા, પથ્થર તોય ના દેખાયા
વલયો-વલયો રહ્યાં રચાતા, દર્શન એમાં દુર્લભ બન્યા
પથ્થરો તો વલયો રચી, ઊંડે-ઊંડે તો ઉતરી ગયા
ગોત્યા તો ઘણાયે એને, પાછા હાથ તો એ ન આવ્યા
કહેવું કોને, ફેંકવા ખુદે, નાંખતા તો એ નંખાઈ ગયા
ઘટયા તો ના વલયો, દર્શન મુખના તો ઓઝલ રહ્યાં
Satguru Shri Devendra Ghia (Kaka)
|
|
View Original |
|
શાંત સરોવરના મારા મનના નીર, આજ તો ડહોળાઈ ગયા
દેખાતા મારા પ્રતિબિંબને, આજ તો એ ભૂંસી ગયા
પથ્થરે-પથ્થરે તો વલય રચાયા, પથ્થર તો ના દેખાયા
દર્શન મુખના મારા એમાં, આજ તો ઓઝલ બન્યા
ખુદથી પથ્થર રહ્યાં ફેંકાતા, પથ્થર તોય ના દેખાયા
વલયો-વલયો રહ્યાં રચાતા, દર્શન એમાં દુર્લભ બન્યા
પથ્થરો તો વલયો રચી, ઊંડે-ઊંડે તો ઉતરી ગયા
ગોત્યા તો ઘણાયે એને, પાછા હાથ તો એ ન આવ્યા
કહેવું કોને, ફેંકવા ખુદે, નાંખતા તો એ નંખાઈ ગયા
ઘટયા તો ના વલયો, દર્શન મુખના તો ઓઝલ રહ્યાં
સદ્દગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)
śāṁta sarōvaranā mārā mananā nīra, āja tō ḍahōlāī gayā
dēkhātā mārā pratibiṁbanē, āja tō ē bhūṁsī gayā
paththarē-paththarē tō valaya racāyā, paththara tō nā dēkhāyā
darśana mukhanā mārā ēmāṁ, āja tō ōjhala banyā
khudathī paththara rahyāṁ phēṁkātā, paththara tōya nā dēkhāyā
valayō-valayō rahyāṁ racātā, darśana ēmāṁ durlabha banyā
paththarō tō valayō racī, ūṁḍē-ūṁḍē tō utarī gayā
gōtyā tō ghaṇāyē ēnē, pāchā hātha tō ē na āvyā
kahēvuṁ kōnē, phēṁkavā khudē, nāṁkhatā tō ē naṁkhāī gayā
ghaṭayā tō nā valayō, darśana mukhanā tō ōjhala rahyāṁ
| English Explanation |
|
In this bhajan of introspection,
He is saying...
The peaceful clear water of my mind has gotten hazy today.
The reflection of mine that was seen in that water has gotten wiped out today.
With every stone (whims and fancies of mind), thrown in the peaceful water of my mind, it created many ripples (complications), even though the stones were not seen.
In that ripple, the vision of my own face disappeared.
Even though the stones were thrown by me myself, I could not see the stones (oblivious to our own whims and fancies).
Ripples and ripples were created, and in those ripples, I could not even see myself.
These stones went deeper and deeper after creating ripples.
I looked for them so much, but they were not found.
Who to tell, they were thrown by me myself, and were thrown without my realization.
The ripples never reduced, the vision of my face just disappeared.
Kaka is reflecting on our uncontrollable mind and our whims and fancies of mind. They are like stones thrown in the water, which just creates waves and serves no purpose. Unbridled mind can be our worst enemy. It just robs us of our peace, perception and judgment. We ourselves create so many complications in our lives with our uncontrollable thoughts. These whims and fancies of our mind blur our view of what is right and what is wrong. We would be completely at loss with ourselves. Unstoppable thoughts shakes up our calm consciousness. Kaka is urging us to have Clarity in our thoughts, which is the stepping stone in the journey of final realization.
|