|
1988-09-21
1988-09-21
1988-09-21
https://www.kakabhajans.org/Bhajan/default.aspx?id=12986
સાગરપેટો કાળ છે, સમાયા કેટલા ના મળે હિસાબ
સાગરપેટો કાળ છે, સમાયા કેટલા ના મળે હિસાબ
જન્મે જે-જે આ જગમાં, સહુ એના પેટમાં તો સમાય
નાથી શકે ના કોઈ કાળને, કોઈ વિરલો પાછો પાડી જાય
કૃષ્ણ જેવાએ નાથ્યો એને, રાખી હાથમાં તો એની લગામ
સાવિત્રી જેવી સતીઓ, મનાવી શકી કાળને સદા
સત્યવાનને પાછો લીધો, પહોંચી તો કાળને દ્વાર
નચિકેતા જેવા વિરલા જાગ્યા, ઊભો રહ્યો ત્યાં કાળ
રહસ્ય જગનું એ તો પામ્યા, ઊભો હાથ જોડીને કાળ
મોટા-નાના, કાળા-ગોરા, ના રાખે એ ભેદ તો જરાય
સમય-સમય પર રહ્યા સમાતા, શું મહિપતિ કે કંગાળ
Satguru Shri Devendra Ghia (Kaka)
|
|
View Original |
|
સાગરપેટો કાળ છે, સમાયા કેટલા ના મળે હિસાબ
જન્મે જે-જે આ જગમાં, સહુ એના પેટમાં તો સમાય
નાથી શકે ના કોઈ કાળને, કોઈ વિરલો પાછો પાડી જાય
કૃષ્ણ જેવાએ નાથ્યો એને, રાખી હાથમાં તો એની લગામ
સાવિત્રી જેવી સતીઓ, મનાવી શકી કાળને સદા
સત્યવાનને પાછો લીધો, પહોંચી તો કાળને દ્વાર
નચિકેતા જેવા વિરલા જાગ્યા, ઊભો રહ્યો ત્યાં કાળ
રહસ્ય જગનું એ તો પામ્યા, ઊભો હાથ જોડીને કાળ
મોટા-નાના, કાળા-ગોરા, ના રાખે એ ભેદ તો જરાય
સમય-સમય પર રહ્યા સમાતા, શું મહિપતિ કે કંગાળ
સદ્દગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)
sāgarapēṭō kāla chē, samāyā kēṭalā nā malē hisāba
janmē jē-jē ā jagamāṁ, sahu ēnā pēṭamāṁ tō samāya
nāthī śakē nā kōī kālanē, kōī viralō pāchō pāḍī jāya
kr̥ṣṇa jēvāē nāthyō ēnē, rākhī hāthamāṁ tō ēnī lagāma
sāvitrī jēvī satīō, manāvī śakī kālanē sadā
satyavānanē pāchō līdhō, pahōṁcī tō kālanē dvāra
nacikētā jēvā viralā jāgyā, ūbhō rahyō tyāṁ kāla
rahasya jaganuṁ ē tō pāmyā, ūbhō hātha jōḍīnē kāla
mōṭā-nānā, kālā-gōrā, nā rākhē ē bhēda tō jarāya
samaya-samaya para rahyā samātā, śuṁ mahipati kē kaṁgāla
| English Explanation |
|
In this Gujarati bhajan, Pujya Kakaji is saying…
The Kaal (death) is like an ocean, how many are engulfed in it, that cannot be counted.
Whoever takes birth in this world, they all end up with it.
No one can win over death unless some heroic ones go after it.
Someone like Lord Krishna won over it by keeping the reins in his hands.
Sati (wife who dies along in husband’s pyre) like Savitri can only convince the death.
She brought back Satyavan (her husband) to life from the mouth of death.
A hero like Nachiketa also stood his ground and defeated death.
He found the true knowledge of the world, and death just stood by.
Death neither differentiates between young or old nor black or white.
Time after time, everyone meets with death, whether they are rich or poor.
Kaka is explaining about the inevitable phenomena in the life of any living being and that is death. Only a few heroes like Lord Krishna, Sati Savitri, and Nachiketa have managed to defeat death. Otherwise, every living being, whether rich or poor, whether young or old eventually meet with death. Kaka is making us resonate about death and make us conscious about the known eventuality. Death can come to us anytime- resonate, evaluate and act accordingly. Put life in perspective.
|