Hymn No. 2741 | Date: 03-Sep-1990
રહ્યા તો ફળ મીઠાં દેતા માનવને, તોય માનવ ઝાડને પથ્થર મારવું અટક્યો નથી
rahyā tō phala mīṭhāṁ dētā mānavanē, tōya mānava jhāḍanē paththara māravuṁ aṭakyō nathī
જ્ઞાન, સત્ય, આભાર (Knowledge, Truth, Thanks)
1990-09-03
1990-09-03
1990-09-03
https://www.kakabhajans.org/Bhajan/default.aspx?id=13730
રહ્યા તો ફળ મીઠાં દેતા માનવને, તોય માનવ ઝાડને પથ્થર મારવું અટક્યો નથી
રહ્યા તો ફળ મીઠાં દેતા માનવને, તોય માનવ ઝાડને પથ્થર મારવું અટક્યો નથી
દેતું રહ્યું છે છાંયડો એ તો માનવને, તોય માનવ જલાવવું એને તો ચૂક્યો નથી
રહ્યું દેતું અનાજ એ તો માનવને, પગે કચડવું એને, માનવ તોય ચૂક્તો નથી
દેતો રહ્યો છે વિસામો અનેક પક્ષીઓને એ તો, એને કાપવું રે, માનવ ચૂક્તો નથી
રાખી રહ્યું છે ઝાડ, ધરતી સાથે સંબંધ મીઠા, સંબંધ એનો તોડવો માનવ ચૂક્તો નથી
કરી રહ્યો છે માનવ પર એ કંઈક ઉપકાર, માનવ અપકાર કરવું તોય ભૂલતો નથી
દઈ રહ્યો છે પ્રાણવાયુના માનવને દાન, માનવને હૈયે તોય એ વસતું નથી
સહી રહ્યો છે માનવના બધા અત્યાચાર, ઉપકાર કરવું માનવ પર, એ તો ભૂલતો નથી
છે યોગી જેવો એનો અવતાર, તાપ ને ટાઢ સહન કરવું એ ચૂક્તો નથી
Satguru Shri Devendra Ghia (Kaka)
|
View Original |
|
રહ્યા તો ફળ મીઠાં દેતા માનવને, તોય માનવ ઝાડને પથ્થર મારવું અટક્યો નથી
દેતું રહ્યું છે છાંયડો એ તો માનવને, તોય માનવ જલાવવું એને તો ચૂક્યો નથી
રહ્યું દેતું અનાજ એ તો માનવને, પગે કચડવું એને, માનવ તોય ચૂક્તો નથી
દેતો રહ્યો છે વિસામો અનેક પક્ષીઓને એ તો, એને કાપવું રે, માનવ ચૂક્તો નથી
રાખી રહ્યું છે ઝાડ, ધરતી સાથે સંબંધ મીઠા, સંબંધ એનો તોડવો માનવ ચૂક્તો નથી
કરી રહ્યો છે માનવ પર એ કંઈક ઉપકાર, માનવ અપકાર કરવું તોય ભૂલતો નથી
દઈ રહ્યો છે પ્રાણવાયુના માનવને દાન, માનવને હૈયે તોય એ વસતું નથી
સહી રહ્યો છે માનવના બધા અત્યાચાર, ઉપકાર કરવું માનવ પર, એ તો ભૂલતો નથી
છે યોગી જેવો એનો અવતાર, તાપ ને ટાઢ સહન કરવું એ ચૂક્તો નથી
સદ્દગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)
rahyā tō phala mīṭhāṁ dētā mānavanē, tōya mānava jhāḍanē paththara māravuṁ aṭakyō nathī
dētuṁ rahyuṁ chē chāṁyaḍō ē tō mānavanē, tōya mānava jalāvavuṁ ēnē tō cūkyō nathī
rahyuṁ dētuṁ anāja ē tō mānavanē, pagē kacaḍavuṁ ēnē, mānava tōya cūktō nathī
dētō rahyō chē visāmō anēka pakṣīōnē ē tō, ēnē kāpavuṁ rē, mānava cūktō nathī
rākhī rahyuṁ chē jhāḍa, dharatī sāthē saṁbaṁdha mīṭhā, saṁbaṁdha ēnō tōḍavō mānava cūktō nathī
karī rahyō chē mānava para ē kaṁīka upakāra, mānava apakāra karavuṁ tōya bhūlatō nathī
daī rahyō chē prāṇavāyunā mānavanē dāna, mānavanē haiyē tōya ē vasatuṁ nathī
sahī rahyō chē mānavanā badhā atyācāra, upakāra karavuṁ mānava para, ē tō bhūlatō nathī
chē yōgī jēvō ēnō avatāra, tāpa nē ṭāḍha sahana karavuṁ ē cūktō nathī
|