|
Hymn No. 9233
દર્દ રડતું હતું દુઃખ ઉદાસ હતું, પૂછ્યું સમજાયું માનવમાં સમજદારીનો પવન ફૂંકાયો હતો
darda raḍatuṁ hatuṁ duḥkha udāsa hatuṁ, pūchyuṁ samajāyuṁ mānavamāṁ samajadārīnō pavana phūṁkāyō hatō
1900-01-01
1900-01-01
1900-01-01
https://www.kakabhajans.org/Bhajan/default.aspx?id=18720
દર્દ રડતું હતું દુઃખ ઉદાસ હતું, પૂછ્યું સમજાયું માનવમાં સમજદારીનો પવન ફૂંકાયો હતો
દર્દ રડતું હતું દુઃખ ઉદાસ હતું, પૂછ્યું સમજાયું માનવમાં સમજદારીનો પવન ફૂંકાયો હતો
ચીસ દર્દભરી ઓછી થાતી ગઈ, સહનશીલતાની માત્રામાં વધારો થયો હતો
પ્રવેશનું મેદાન સાંકડું હતું, માનવીમાં કુસંપની માત્રા ઓછી થાતી રહી હતી
ઇચ્છાઓનો ધોધ જ્યાંત્યાં વહેતો ના હતો, ઇચ્છાઓ પર માનવી કાબૂ મેળવી રહ્યો હતો
નજરમાંથી ઈર્ષ્યાઓ ઘટતી રહી હતી, સર્વત્ર પ્રેમભર્યા સહકારનું સામ્રાજ્ય હતું
મનની મોકળાશ હતી, છૂપાવવા જેવું માનવી પાસે મનમાં તો કાંઈ ના હતું
આમન્યા ને આમન્યા સહુની દિલ પર મહેર હતી, ભૂલ ના એમાં કોઈ કરતું હતું
નજરનજરમાંથી સંતોષ વહેતો હતો, મુખ પર ઉલ્લાસની લાલી હતી
જોઈને આવી સુખદ સ્થિતિ જગની, મુખ પર પ્રભુના વિસ્મયની આભા હતી
મુખ પર હૈયાની લાલી હતી, સર્જનની સાર્થકતાની આભા પ્રસરી હતી
સમજાતું નથી હતું એ એક સોનેરી સ્વપ્ન હતું, વાસ્તવિકતાની ચાહના હતી
Satguru Shri Devendra Ghia (Kaka)
|
|
View Original |
|
દર્દ રડતું હતું દુઃખ ઉદાસ હતું, પૂછ્યું સમજાયું માનવમાં સમજદારીનો પવન ફૂંકાયો હતો
ચીસ દર્દભરી ઓછી થાતી ગઈ, સહનશીલતાની માત્રામાં વધારો થયો હતો
પ્રવેશનું મેદાન સાંકડું હતું, માનવીમાં કુસંપની માત્રા ઓછી થાતી રહી હતી
ઇચ્છાઓનો ધોધ જ્યાંત્યાં વહેતો ના હતો, ઇચ્છાઓ પર માનવી કાબૂ મેળવી રહ્યો હતો
નજરમાંથી ઈર્ષ્યાઓ ઘટતી રહી હતી, સર્વત્ર પ્રેમભર્યા સહકારનું સામ્રાજ્ય હતું
મનની મોકળાશ હતી, છૂપાવવા જેવું માનવી પાસે મનમાં તો કાંઈ ના હતું
આમન્યા ને આમન્યા સહુની દિલ પર મહેર હતી, ભૂલ ના એમાં કોઈ કરતું હતું
નજરનજરમાંથી સંતોષ વહેતો હતો, મુખ પર ઉલ્લાસની લાલી હતી
જોઈને આવી સુખદ સ્થિતિ જગની, મુખ પર પ્રભુના વિસ્મયની આભા હતી
મુખ પર હૈયાની લાલી હતી, સર્જનની સાર્થકતાની આભા પ્રસરી હતી
સમજાતું નથી હતું એ એક સોનેરી સ્વપ્ન હતું, વાસ્તવિકતાની ચાહના હતી
સદ્દગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)
darda raḍatuṁ hatuṁ duḥkha udāsa hatuṁ, pūchyuṁ samajāyuṁ mānavamāṁ samajadārīnō pavana phūṁkāyō hatō
cīsa dardabharī ōchī thātī gaī, sahanaśīlatānī mātrāmāṁ vadhārō thayō hatō
pravēśanuṁ mēdāna sāṁkaḍuṁ hatuṁ, mānavīmāṁ kusaṁpanī mātrā ōchī thātī rahī hatī
icchāōnō dhōdha jyāṁtyāṁ vahētō nā hatō, icchāō para mānavī kābū mēlavī rahyō hatō
najaramāṁthī īrṣyāō ghaṭatī rahī hatī, sarvatra prēmabharyā sahakāranuṁ sāmrājya hatuṁ
mananī mōkalāśa hatī, chūpāvavā jēvuṁ mānavī pāsē manamāṁ tō kāṁī nā hatuṁ
āmanyā nē āmanyā sahunī dila para mahēra hatī, bhūla nā ēmāṁ kōī karatuṁ hatuṁ
najaranajaramāṁthī saṁtōṣa vahētō hatō, mukha para ullāsanī lālī hatī
jōīnē āvī sukhada sthiti jaganī, mukha para prabhunā vismayanī ābhā hatī
mukha para haiyānī lālī hatī, sarjananī sārthakatānī ābhā prasarī hatī
samajātuṁ nathī hatuṁ ē ēka sōnērī svapna hatuṁ, vāstavikatānī cāhanā hatī
|
|