|
Hymn No. 484 | Date: 23-Jul-1986
કરતી લીલા તું તો એવી માડી, જે સમજી ના સમજાય
karatī līlā tuṁ tō ēvī māḍī, jē samajī nā samajāya
મા, ભગવાન (Almighty Mother, God)
1986-07-23
1986-07-23
1986-07-23
https://www.kakabhajans.org/Bhajan/default.aspx?id=1973
કરતી લીલા તું તો એવી માડી, જે સમજી ના સમજાય
કરતી લીલા તું તો એવી માડી, જે સમજી ના સમજાય
લીલામાં પડી તું ભુલાતી, મુખ તારું જોતાં લીલા પણ વિસરાય
આશા-નિરાશા હૈયાને જકડે, જકડી રાખે એ તો સદાય
તારા મુખનું દર્શન કરતાં, માડી એ તો છૂટી જાય
સુખદુઃખ તો રહેતાં સદાય સાથે, ભૂલ્યાં ના ભુલાય
તારા મુખનું દર્શન કરતાં માડી, એ તો વીસરી જવાય
કામ-ક્રોધ હૈયે જાગે જ્યારે માડી, હૈયામાં ઊથલપાથલ થાય
તારા મુખનું દર્શન કરતાં માડી, એ તો શાંત બની જાય
હૈયું મારું લોભી છે માડી, એ તો ક્યાં ને ક્યાં તણાય
તારા મુખનું દર્શન કરતાં માડી, એ તો રાજી-રાજી થાય
મનડું તુજ નામનું રટણ કરતું માડી, તોય ક્યાંનુ ક્યાં જાય
તારા મુખનું દર્શન કરતાં માડી, એ ભાવમાં ડૂબી જાય
Satguru Shri Devendra Ghia (Kaka)
|
|
View Original |
|
કરતી લીલા તું તો એવી માડી, જે સમજી ના સમજાય
લીલામાં પડી તું ભુલાતી, મુખ તારું જોતાં લીલા પણ વિસરાય
આશા-નિરાશા હૈયાને જકડે, જકડી રાખે એ તો સદાય
તારા મુખનું દર્શન કરતાં, માડી એ તો છૂટી જાય
સુખદુઃખ તો રહેતાં સદાય સાથે, ભૂલ્યાં ના ભુલાય
તારા મુખનું દર્શન કરતાં માડી, એ તો વીસરી જવાય
કામ-ક્રોધ હૈયે જાગે જ્યારે માડી, હૈયામાં ઊથલપાથલ થાય
તારા મુખનું દર્શન કરતાં માડી, એ તો શાંત બની જાય
હૈયું મારું લોભી છે માડી, એ તો ક્યાં ને ક્યાં તણાય
તારા મુખનું દર્શન કરતાં માડી, એ તો રાજી-રાજી થાય
મનડું તુજ નામનું રટણ કરતું માડી, તોય ક્યાંનુ ક્યાં જાય
તારા મુખનું દર્શન કરતાં માડી, એ ભાવમાં ડૂબી જાય
સદ્દગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)
karatī līlā tuṁ tō ēvī māḍī, jē samajī nā samajāya
līlāmāṁ paḍī tuṁ bhulātī, mukha tāruṁ jōtāṁ līlā paṇa visarāya
āśā-nirāśā haiyānē jakaḍē, jakaḍī rākhē ē tō sadāya
tārā mukhanuṁ darśana karatāṁ, māḍī ē tō chūṭī jāya
sukhaduḥkha tō rahētāṁ sadāya sāthē, bhūlyāṁ nā bhulāya
tārā mukhanuṁ darśana karatāṁ māḍī, ē tō vīsarī javāya
kāma-krōdha haiyē jāgē jyārē māḍī, haiyāmāṁ ūthalapāthala thāya
tārā mukhanuṁ darśana karatāṁ māḍī, ē tō śāṁta banī jāya
haiyuṁ māruṁ lōbhī chē māḍī, ē tō kyāṁ nē kyāṁ taṇāya
tārā mukhanuṁ darśana karatāṁ māḍī, ē tō rājī-rājī thāya
manaḍuṁ tuja nāmanuṁ raṭaṇa karatuṁ māḍī, tōya kyāṁnu kyāṁ jāya
tārā mukhanuṁ darśana karatāṁ māḍī, ē bhāvamāṁ ḍūbī jāya
| English Explanation |
|
He is saying...
Never had right thoughts even at the right time, always remained engrossed in wrong thoughts and wasted all the moments and time.
Life is just dragging aimlessly like a boat without rudder,and kept on worrying that life is going to end any second. Tragic end is always visualised, and heart is filled with sense of tragedy.
Did not value the actions or the time, and got enamoured looking for something extra ordinary, and wasted this extra ordinary life.
When awareness cropped up, then there was shortage of time.
In the moment of truth, thoughts of karmas (actions), blinked in front of eyes. That moment of truth showed true direction of life, as if there was a flash of lightning, and overwhelmed the heart with waves of joy. Heart experienced the joy like never before, forgetting everything else including me.
|