|
1990-09-07
1990-09-07
1990-09-07
https://www.kakabhajans.org/bhajan/default.aspx?id=13738
હોય ભલે મહેલ કે ઝૂંપડી રે, લાગે સહુને મહેલ એ તો પોતાનો રે
હોય ભલે મહેલ કે ઝૂંપડી રે, લાગે સહુને મહેલ એ તો પોતાનો રે
મળે જેને જ્યાં આશરો કે આરામ રે, લાગે સ્વર્ગ એને એ પોતાનું રે
પહેર્યાં હોય કપડાં કિંમતી કે ફાટેલાં રે, લાગે એને એ તો વહાલાં રે
ઠરે જ્યાં આંખ જેની, સુખ જોઈ પોતાનું કે બીજાનું રે, એ તો સદા સુખી રહે રે
હોયે સંતાન ભલે ગમે એવું રે, મા-બાપને લાગે એ તો પ્યારું રે
જોડાઈ જ્યાં લાગણી જેની સાથે સાચી રે, લાગે એને એ તો પોતાનું રે
ટકરાય ના જ્યાં નિજ સ્વાર્થ રે, ત્યાં હૈયું તો જલદી ખીલી ઊઠે રે
અપનાવી લીધાં જગમાં જ્યાં સહુને રે, પરાયું કોઈ ત્યાં ના લાગે રે
શંકાના દ્વાર જે ખુલ્લાં રાખે રે, દ્વાર સુખના તો એના બંધ થાયે રે
સોંપી બધી ચિંતા જેણે પ્રભુને રે, સુખની નીંદમાં એ તો સૂવે રે
વિશ્વાસની માત્રા વધતી જાયે જેની રે, પ્રભુ ના દૂર એનાથી રહે રે
Satguru Shri Devendra Ghia (Kaka)
|
|
View Original |
|
હોય ભલે મહેલ કે ઝૂંપડી રે, લાગે સહુને મહેલ એ તો પોતાનો રે
મળે જેને જ્યાં આશરો કે આરામ રે, લાગે સ્વર્ગ એને એ પોતાનું રે
પહેર્યાં હોય કપડાં કિંમતી કે ફાટેલાં રે, લાગે એને એ તો વહાલાં રે
ઠરે જ્યાં આંખ જેની, સુખ જોઈ પોતાનું કે બીજાનું રે, એ તો સદા સુખી રહે રે
હોયે સંતાન ભલે ગમે એવું રે, મા-બાપને લાગે એ તો પ્યારું રે
જોડાઈ જ્યાં લાગણી જેની સાથે સાચી રે, લાગે એને એ તો પોતાનું રે
ટકરાય ના જ્યાં નિજ સ્વાર્થ રે, ત્યાં હૈયું તો જલદી ખીલી ઊઠે રે
અપનાવી લીધાં જગમાં જ્યાં સહુને રે, પરાયું કોઈ ત્યાં ના લાગે રે
શંકાના દ્વાર જે ખુલ્લાં રાખે રે, દ્વાર સુખના તો એના બંધ થાયે રે
સોંપી બધી ચિંતા જેણે પ્રભુને રે, સુખની નીંદમાં એ તો સૂવે રે
વિશ્વાસની માત્રા વધતી જાયે જેની રે, પ્રભુ ના દૂર એનાથી રહે રે
સદ્દગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)
hōya bhalē mahēla kē jhūṁpaḍī rē, lāgē sahunē mahēla ē tō pōtānō rē
malē jēnē jyāṁ āśarō kē ārāma rē, lāgē svarga ēnē ē pōtānuṁ rē
pahēryāṁ hōya kapaḍāṁ kiṁmatī kē phāṭēlāṁ rē, lāgē ēnē ē tō vahālāṁ rē
ṭharē jyāṁ āṁkha jēnī, sukha jōī pōtānuṁ kē bījānuṁ rē, ē tō sadā sukhī rahē rē
hōyē saṁtāna bhalē gamē ēvuṁ rē, mā-bāpanē lāgē ē tō pyāruṁ rē
jōḍāī jyāṁ lāgaṇī jēnī sāthē sācī rē, lāgē ēnē ē tō pōtānuṁ rē
ṭakarāya nā jyāṁ nija svārtha rē, tyāṁ haiyuṁ tō jaladī khīlī ūṭhē rē
apanāvī līdhāṁ jagamāṁ jyāṁ sahunē rē, parāyuṁ kōī tyāṁ nā lāgē rē
śaṁkānā dvāra jē khullāṁ rākhē rē, dvāra sukhanā tō ēnā baṁdha thāyē rē
sōṁpī badhī ciṁtā jēṇē prabhunē rē, sukhanī nīṁdamāṁ ē tō sūvē rē
viśvāsanī mātrā vadhatī jāyē jēnī rē, prabhu nā dūra ēnāthī rahē rē
|
|