|
1985-10-08
1985-10-08
1985-10-08
https://www.kakabhajans.org/Bhajan/default.aspx?id=1717
રોજ સવાર પડે ને સૂરજ આશાનાં કિરણ નિત નવાં લાવે
રોજ સવાર પડે ને સૂરજ આશાનાં કિરણ નિત નવાં લાવે
રોજ સાંજ ઢળતાં, કંઈક આશાઓ નિરાશામાં બદલાયે
સત્યુગથી ક્રમ છે ચાલ્યો, એ કદી નવ બદલાયે
માનવી ચાહે આવી સાંજ, કદી એના જીવનમાં ન આવે
હસતું મુખડું હસતું રહે, જીવનમાં સૌ કોઈ આ ચાહે
દુઃખ પડતાં રૂદનના ભાવ, મુખ પર જરૂર રેલાયે
દુઃખ પડતાં, આશા તૂટતાં, ઊંડી ચિંતા એ તો જગાવે
માનવી ચાહે, આવી સાંજ, કદી એના જીવનમાં ન આવે
અંધકાર છે ઊંડો, આશાનાં કિરણો ક્યાંય ન દેખાયે
મનડું પ્રભુ તરફ વળતાં, એ તો સોનેરી કિરણ જગાવે
પાપોથી બચનારાના પણ, પગ પાપોમાં પડી જાયે
માનવી ચાહે આવી સાંજ, કદી એના જીવનમાં ન આવે
પ્રભુ તરફ વળતા મનમાં લોભ-મોહની ખેંચતાણ જાગે
કામ-ક્રોધ સાથ પુરાવી, મનમાં અશાંતિ બહુ જગાવે
શાંત મનમાં આથી, અશાંતિ બહુ બહુ જાગે
માનવી ચાહે, આવી સાંજ કદી એના જીવનમાં ન આવે
Satguru Shri Devendra Ghia (Kaka)
|
|
View Original |
|
રોજ સવાર પડે ને સૂરજ આશાનાં કિરણ નિત નવાં લાવે
રોજ સાંજ ઢળતાં, કંઈક આશાઓ નિરાશામાં બદલાયે
સત્યુગથી ક્રમ છે ચાલ્યો, એ કદી નવ બદલાયે
માનવી ચાહે આવી સાંજ, કદી એના જીવનમાં ન આવે
હસતું મુખડું હસતું રહે, જીવનમાં સૌ કોઈ આ ચાહે
દુઃખ પડતાં રૂદનના ભાવ, મુખ પર જરૂર રેલાયે
દુઃખ પડતાં, આશા તૂટતાં, ઊંડી ચિંતા એ તો જગાવે
માનવી ચાહે, આવી સાંજ, કદી એના જીવનમાં ન આવે
અંધકાર છે ઊંડો, આશાનાં કિરણો ક્યાંય ન દેખાયે
મનડું પ્રભુ તરફ વળતાં, એ તો સોનેરી કિરણ જગાવે
પાપોથી બચનારાના પણ, પગ પાપોમાં પડી જાયે
માનવી ચાહે આવી સાંજ, કદી એના જીવનમાં ન આવે
પ્રભુ તરફ વળતા મનમાં લોભ-મોહની ખેંચતાણ જાગે
કામ-ક્રોધ સાથ પુરાવી, મનમાં અશાંતિ બહુ જગાવે
શાંત મનમાં આથી, અશાંતિ બહુ બહુ જાગે
માનવી ચાહે, આવી સાંજ કદી એના જીવનમાં ન આવે
સદ્દગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)
rōja savāra paḍē nē sūraja āśānāṁ kiraṇa nita navāṁ lāvē
rōja sāṁja ḍhalatāṁ, kaṁīka āśāō nirāśāmāṁ badalāyē
satyugathī krama chē cālyō, ē kadī nava badalāyē
mānavī cāhē āvī sāṁja, kadī ēnā jīvanamāṁ na āvē
hasatuṁ mukhaḍuṁ hasatuṁ rahē, jīvanamāṁ sau kōī ā cāhē
duḥkha paḍatāṁ rūdananā bhāva, mukha para jarūra rēlāyē
duḥkha paḍatāṁ, āśā tūṭatāṁ, ūṁḍī ciṁtā ē tō jagāvē
mānavī cāhē, āvī sāṁja, kadī ēnā jīvanamāṁ na āvē
aṁdhakāra chē ūṁḍō, āśānāṁ kiraṇō kyāṁya na dēkhāyē
manaḍuṁ prabhu tarapha valatāṁ, ē tō sōnērī kiraṇa jagāvē
pāpōthī bacanārānā paṇa, paga pāpōmāṁ paḍī jāyē
mānavī cāhē āvī sāṁja, kadī ēnā jīvanamāṁ na āvē
prabhu tarapha valatā manamāṁ lōbha-mōhanī khēṁcatāṇa jāgē
kāma-krōdha sātha purāvī, manamāṁ aśāṁti bahu jagāvē
śāṁta manamāṁ āthī, aśāṁti bahu bahu jāgē
mānavī cāhē, āvī sāṁja kadī ēnā jīvanamāṁ na āvē
| English Explanation |
|
Kakaji in this bhajan mentions about the mental state of the human being-
Everyday morning the sun’s rays bring many new rays of hopes
When the sun sets, many hopes turn into adversity
The order is being followed since Satyug, it will never change
The being prays that such an evening should never enter his life
A smiling face should ever be smiling, everyone wishes that
When there is sorrow and misery, the sad expressions, will be visible on the face
When there is sorrow, the hopes are betrayed, there arises deep thoughts
The man wishes that such an event should never enter his life
There is deep darkness, the rays of hopes are not to be seen
When the mind is diverted in the glory and worship towards God, there arises golden rays
The sinners who are saved, the sins will be at their feet
The man wishes, this kind of evening, should never enter his life
When the mind is diverted towards the glory of the God, there arises tug of war between lust and greed
When anger and work are together, a lot of disturbance arises in the mind
In a peaceful mind, it creates trouble
Man wishes that this kind of evening should never enter his life.
Here, in this bhajan Kakaji mentions about a quiet and peaceful mind and he should never experience any kind of sorrow or adversity in his life.
|