Hymn No. 9209
જોયું ના જોયું થાતું નથી, ઇન્તેજારી વિનાની રાત વીતતી નથી
jōyuṁ nā jōyuṁ thātuṁ nathī, intējārī vinānī rāta vītatī nathī
1900-01-01
1900-01-01
1900-01-01
https://www.kakabhajans.org/Bhajan/default.aspx?id=18696
જોયું ના જોયું થાતું નથી, ઇન્તેજારી વિનાની રાત વીતતી નથી
જોયું ના જોયું થાતું નથી, ઇન્તેજારી વિનાની રાત વીતતી નથી
પ્રણયનાં ફૂલ ખીલ્યાં ખીલતાં નથી, પ્રેમનું પીણું જ્યાં પાયું નથી
વસાવ્યા એવાં જ્યાં નયનોમાં, હૈયામાં ઊતર્યા વિના રહેવાતું નથી
ચાહે છે બહાર આવવા કોણ મીઠાં સ્વપ્નમાંથી, જ્યાં સ્વપ્નું મનગમતું હતું
શરમાયા તમે કેમ આવતા ને આવતા, હતાં દ્વાર ખુલ્લાં, ઘૂંઘટ જરા કેમ ઊંચકતા નથી
હોય ક્ષણ બે ક્ષણનું ભલે રે મિલન, ત્યાં વાદળોની કોઈ મજાલ નથી
હોય ભલે આકર્ષણ કુદરતી, તોય આકર્ષાયા વિના એમાં રહેવાતું નથી
થાવું છે જ્યાં તારે ને મારે એક, અરે એક બન્યા વિના રહેશે બધું અધૂરું
કહેવી હતી હૈયાની વાત તો ઘણીઘણી, જોતાં મુખડું હૈયાની હૈયામાં રહી ગઈ
આવે કે ના આવે, જાણી લેજે હૈયાના હાલ મારા, આવજે તું પાસે જ્યારે, તારા પણ હાલ થાય એવા
Satguru Shri Devendra Ghia (Kaka)
|
View Original |
|
જોયું ના જોયું થાતું નથી, ઇન્તેજારી વિનાની રાત વીતતી નથી
પ્રણયનાં ફૂલ ખીલ્યાં ખીલતાં નથી, પ્રેમનું પીણું જ્યાં પાયું નથી
વસાવ્યા એવાં જ્યાં નયનોમાં, હૈયામાં ઊતર્યા વિના રહેવાતું નથી
ચાહે છે બહાર આવવા કોણ મીઠાં સ્વપ્નમાંથી, જ્યાં સ્વપ્નું મનગમતું હતું
શરમાયા તમે કેમ આવતા ને આવતા, હતાં દ્વાર ખુલ્લાં, ઘૂંઘટ જરા કેમ ઊંચકતા નથી
હોય ક્ષણ બે ક્ષણનું ભલે રે મિલન, ત્યાં વાદળોની કોઈ મજાલ નથી
હોય ભલે આકર્ષણ કુદરતી, તોય આકર્ષાયા વિના એમાં રહેવાતું નથી
થાવું છે જ્યાં તારે ને મારે એક, અરે એક બન્યા વિના રહેશે બધું અધૂરું
કહેવી હતી હૈયાની વાત તો ઘણીઘણી, જોતાં મુખડું હૈયાની હૈયામાં રહી ગઈ
આવે કે ના આવે, જાણી લેજે હૈયાના હાલ મારા, આવજે તું પાસે જ્યારે, તારા પણ હાલ થાય એવા
સદ્દગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)
jōyuṁ nā jōyuṁ thātuṁ nathī, intējārī vinānī rāta vītatī nathī
praṇayanāṁ phūla khīlyāṁ khīlatāṁ nathī, prēmanuṁ pīṇuṁ jyāṁ pāyuṁ nathī
vasāvyā ēvāṁ jyāṁ nayanōmāṁ, haiyāmāṁ ūtaryā vinā rahēvātuṁ nathī
cāhē chē bahāra āvavā kōṇa mīṭhāṁ svapnamāṁthī, jyāṁ svapnuṁ managamatuṁ hatuṁ
śaramāyā tamē kēma āvatā nē āvatā, hatāṁ dvāra khullāṁ, ghūṁghaṭa jarā kēma ūṁcakatā nathī
hōya kṣaṇa bē kṣaṇanuṁ bhalē rē milana, tyāṁ vādalōnī kōī majāla nathī
hōya bhalē ākarṣaṇa kudaratī, tōya ākarṣāyā vinā ēmāṁ rahēvātuṁ nathī
thāvuṁ chē jyāṁ tārē nē mārē ēka, arē ēka banyā vinā rahēśē badhuṁ adhūruṁ
kahēvī hatī haiyānī vāta tō ghaṇīghaṇī, jōtāṁ mukhaḍuṁ haiyānī haiyāmāṁ rahī gaī
āvē kē nā āvē, jāṇī lējē haiyānā hāla mārā, āvajē tuṁ pāsē jyārē, tārā paṇa hāla thāya ēvā
|
|