|
1900-01-01
1900-01-01
1900-01-01
https://www.kakabhajans.org/Bhajan/default.aspx?id=19116
દૂર દૂર થી આવાજ આવે છે કોઈ મને બોલાવે છે
દૂર દૂર થી આવાજ આવે છે કોઈ મને બોલાવે છે
લાગે કદી એ પાસે, કદી એ દૂર, પણ આવાજ મને જાણીતો ને જાણીતો લાગે છે
અંતરના તારને ગુણગુણાવે છે, મને મારી ખુદની હસ્તી ભુલાવે છે એ ખુદમાં સમાવે છે
અપરિચિત બધું, ત્યાં પરિચિત બની જાય છે
મળ્યા ના હતા પરિચય મને જેના, પરિચય મને એના અપાવે છે
સંભાળતા સાદ એનો ભુલું જ્યાં ભાન મારું, મુજમાં અલૌકીક ભાન એ જગાવે છે
પડદો ચીરીને બહાર આવવા ને બહાર એમાંથી પ્રકાશમાં પ્રકાશ એનો બદલાય છે
બંધનોની ખેંચમાંથી ખેંચાતા ને ખેંચાતા, એક એક બંધન એમાં તૂટને તૂટતા જાય છે
ન દેખાતા એવા તેજના અલૌકીક સાગરમાં, ખુદને હું વિહરતો ને વિહરતો દેખાઉ છું
ના ત્યાં અંધારું છે, ના ત્યાં તેજ છે ના કોઈ બીજી હસ્તી છે
પણ કેવળ અનુભવ ને અનુભવનું જ્ઞાન છે
વાચા બની ગઈ મુક દૃષ્ટિ બની ગઈ શૂન્ય, છતા બધું જીવંત ને જીવંત જણાય છે
Satguru Shri Devendra Ghia (Kaka)
|
|
View Original |
|
દૂર દૂર થી આવાજ આવે છે કોઈ મને બોલાવે છે
લાગે કદી એ પાસે, કદી એ દૂર, પણ આવાજ મને જાણીતો ને જાણીતો લાગે છે
અંતરના તારને ગુણગુણાવે છે, મને મારી ખુદની હસ્તી ભુલાવે છે એ ખુદમાં સમાવે છે
અપરિચિત બધું, ત્યાં પરિચિત બની જાય છે
મળ્યા ના હતા પરિચય મને જેના, પરિચય મને એના અપાવે છે
સંભાળતા સાદ એનો ભુલું જ્યાં ભાન મારું, મુજમાં અલૌકીક ભાન એ જગાવે છે
પડદો ચીરીને બહાર આવવા ને બહાર એમાંથી પ્રકાશમાં પ્રકાશ એનો બદલાય છે
બંધનોની ખેંચમાંથી ખેંચાતા ને ખેંચાતા, એક એક બંધન એમાં તૂટને તૂટતા જાય છે
ન દેખાતા એવા તેજના અલૌકીક સાગરમાં, ખુદને હું વિહરતો ને વિહરતો દેખાઉ છું
ના ત્યાં અંધારું છે, ના ત્યાં તેજ છે ના કોઈ બીજી હસ્તી છે
પણ કેવળ અનુભવ ને અનુભવનું જ્ઞાન છે
વાચા બની ગઈ મુક દૃષ્ટિ બની ગઈ શૂન્ય, છતા બધું જીવંત ને જીવંત જણાય છે
સદ્દગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)
dūra dūra thī āvāja āvē chē kōī manē bōlāvē chē
lāgē kadī ē pāsē, kadī ē dūra, paṇa āvāja manē jāṇītō nē jāṇītō lāgē chē
aṁtaranā tāranē guṇaguṇāvē chē, manē mārī khudanī hastī bhulāvē chē ē khudamāṁ samāvē chē
aparicita badhuṁ, tyāṁ paricita banī jāya chē
malyā nā hatā paricaya manē jēnā, paricaya manē ēnā apāvē chē
saṁbhālatā sāda ēnō bhuluṁ jyāṁ bhāna māruṁ, mujamāṁ alaukīka bhāna ē jagāvē chē
paḍadō cīrīnē bahāra āvavā nē bahāra ēmāṁthī prakāśamāṁ prakāśa ēnō badalāya chē
baṁdhanōnī khēṁcamāṁthī khēṁcātā nē khēṁcātā, ēka ēka baṁdhana ēmāṁ tūṭanē tūṭatā jāya chē
na dēkhātā ēvā tējanā alaukīka sāgaramāṁ, khudanē huṁ viharatō nē viharatō dēkhāu chuṁ
nā tyāṁ aṁdhāruṁ chē, nā tyāṁ tēja chē nā kōī bījī hastī chē
paṇa kēvala anubhava nē anubhavanuṁ jñāna chē
vācā banī gaī muka dr̥ṣṭi banī gaī śūnya, chatā badhuṁ jīvaṁta nē jīvaṁta jaṇāya chē
|
|